De Vier Jaargetijden is misschien wel het meest beroemde werk van Matthijs Röling. Door middel van het schilderen van vier verschillende ‘kastjes’ beeldt hij hiermee de vier jaargetijden uit. Zijn werk is nog tot 1 oktober 2017 te bewonderen tijdens de expositie Weelderige Wierde in Museum Wierdenland.
Kastje Zomer:
Bij de zomer horen warme, zonnige kleuren en vrolijkheid. Bij dit schilderij is rood daarom de dominante kleur en alle tinten worden gebruikt wat een rustgevend maar toch levendig gevoel geeft. Ook blauw komt erg terug in dit schilderij. Naast de wereldbol kom je over het hele doek kleine blauwe vakjes tegen zoals in de tegels, de papieren hangers en de geometrische figuren. Al deze kleuren zijn net wat warmer dan je ze in het echt tegenkomt en dit geeft dan ook een ietwat onwerkelijk gevoel.
Wederom is er gebruik gemaakt van een hoop kleine details. Zo is er een prent van muzikanten gemaakt door Giorgione of zijn leerling Tiziano Vecelli uit de zestiende eeuw te zien. Ook is de fluit van een dame uit het origineel vervangen door een viool. Een kenmerkend ‘grapje’ van Röling omdat hij zelf ook violist is. Tot slot is er een muziekstuk te zien dat Röling zelf heeft gecomponeerd.
Kastje Herfst:
Dit schilderij is een eerbetoon aan één van de grootste beroemdheden uit de Nederlandse kunstgeschiedenis: Johannes Vermeer. Vermeer is Rölings persoonlijke favoriet en hij ziet ‘De Brieflezende vrouw’ als het mooiste schilderij in Nederland. Dit schilderij is dan ook rijkelijk gevuld met verwijzingen naar deze grootmeester.
De eerste verwijzing is het kleurgebruik. Het schilderij maakt namelijk gebruik van één dominante, warme kleur geel. Alle tinten en zelfs vlakjes bladgoud worden hierbij gebruikt. Ook Vermeers naam en één van zijn werken (De schilderkunst) worden afgebeeld. Natuurlijk geeft Röling hier ook zijn eigen twist aan. Zo is in zijn kopie een deel van gezicht van de afgebeelde kunstenaar te zien. Verder is er ook nog een verwijzing naar een andere kunstenaar: Pieter Breughel. De tekening zichtbaar op het kunstwerk is namelijk gekopieerd van Pieter Breughel.
Kastje Winter:
De Winter is een van de somberste werken die door Röling is gemaakt. Het is duidelijk dat De Winter voor hem staat voor de dood, vergankelijkheid, kou en depressie. Dit is ook te zien aan de symbolen die voor dit doek gebruikt zijn. Zo is er een doodshoofd dat onze sterfelijkheid uitbeeldt: memento mori. Op het kastje zijn ook twee brieven geplakt: een depressieve brief geschreven door Röling zelf en het beroemde gedicht ‘Der Freigeist’ over verlatenheid van Nietzsche. Let ook op het poppetje dat aan de spijker hangt en de verwelkte bloemen.
Kastje Lente:
Waar de ‘Winter’ dus vooral somberheid uitstraalt is het ‘Lente’ kastje juist weer optimistisch. De dode plantenresten zijn vervangen door lentebloemen in boerenkannen. In het glazen vaasje zie je bijvoorbeeld ook de weerkaatsing van de lentezon. Qua kleurgebruik is er gekozen voor lichtgeel wat een gevoel van het begin van een nieuwe periode meegeeft. Vergelijk dit bijvoorbeeld met de warmere kleur geel in het herfstkastje. De vogeltjes leggen in de lente traditiegetrouw hun eieren en deze zijn dan ook terug te vinden in het schilderij. Verder zijn er nog details te vinden zoals twee met punaises vastgeplakte prentjes en twee kleine beeldjes van een paard en een zwijn.
